Mijn abc

Josefien van Josie's Little Things nodigt haar lezers uit om hun ABC te delen met de virtuele wereld. Het hare vinden jullie hier. Mits ik mijn blog terug wat leven in wil blazen en ik me nog niet deftig voorstelde, vinden jullie mijn ABC hier.

A
Absurd
Aanhankelijk

B
Boekenworm
Begeesterd
Blote voeten: van zodra het weer het toelaat, laat ik mijn schoenen thuis aan de kant staan en trek ik buitenshuis mijn sandalen aan
Betrokken
Bevlogen
Buitenmens: al vergeet ik dat wel eens en zit ik vaker binnen dan ik zou willen

C
Circusliefhebber
Chaoot

D
Dromer
Denker

E
Ecologisch: we proberen onze ecologische voetafdruk klein te houden, zonder overdrijven
Emotioneel
Eerlijk

F
Fietsen
Fantasie

G
Gezelschapsspelen
Genieter
Gras tussen mijn tenen
Geuren: niks zaligers dan de geur van mijn dochter, van bloemen, een proper huis,...

H
Hedendaagse kunst
Haken

I
India: daar verloor ik mijn hart niet alleen aan een land maar ook aan een man
Intens

J
De naam van mijn twee liefsten (man en dochter) beginnen met een J

K
Koppigaard
Knuffelaar
Kampeerder
Koukleum
Kerstboom: Al moet ik dit jaar een keertje passen, met die kleine grijpgrage handjes in huis

L
Lachen
Luieren (liefst in de zon/zomerse schaduw)
Liedjes zingen
Liefhebbend

M
Musea
Mama van een lieve dochter
Minder materieel: hoe ouder ik word, hoe minder belang ik hecht aan spullen. Boeken haal ik in de bibliotheek, ik koop steeds minder kleren maar draag die wel tot ik er niet meer zonder schaamrood op de wangen mee buiten kan,....en hoe minder ik koop, hoe minder ik precies nodig heb

N
Naaien
Nieuwsbeest
Nieuwsgierig
Notitieboekjes: niks leukers dan in de winkel voelen aan papier, genieten van een mooie vormgeving en de eerste letters zetten op ongeschonden papier

O
Opvoeden met hart en ziel
Ontdekken
Open haard: helaas geen open haard in ons huis maar dat wordt gecompenseerd bij bezoekjes aan het ouderlijk huis

P
Passioneel
Piekeraar
Perfectionist

Q
?

R
Reizen
Regen: de geur van een frisse regenbui in de zomer

S
Schoonheid
Sneeuw: het stille deken dat sneeuw over de wereld legt
Stadsmens op den buiten

T
Theater
Taal: ik ben een taalliefhebber, zowel van woorden als van zinnen. De quotes-op-poster-trend is niet zo mijn ding maar in boeken herlees ik bladzijden, puur voor de woordenstroom
Theedrinker
Tateraar

U
Uitslaper
Uitstapjes: niks leukers dan met zijn allen even onze neus buiten te steken voor een wandelingetje met zijn drieën of tijd maken voor een museumbezoekje

V
Verwondering
Visueel ingesteld
Vroegbloeiers: niets zaliger dan de eerste bloemen hun kopje boven de grond zien steken

W
Water: ik hou van steden waar ze de grachten opengehouden hebben
Wind door je haren voelen waaien
Warme chocomelk in de winter

X - Y
?

Z
Zon: ik lees op wanneer de zon schijnt, en hou dus meer van de zomer dan van de donkere winter
Zottigheid
Zee: in het najaar/voorjaar als het lekker waait en het strand leeg is

Mmmm, biologische groenten en fruit van het wekelijkse pakket!

ik zie de laatste tijd op heel wat blogs maaltijdboxen genre Hellofresh verschijnen. Klinkt natuurlijk aanlokkelijk: geen weekmenu moeten bedenken, eten aan huis geleverd,...maar mijn gevoel zegt dat het erg duur is (al heb ik het nog niet vergeleken met de supermarkt). En ik las ook ergens dat alles in plastiek verpakt is, dus niks voor ons. Daarom hou ik hier graag eens een pleidooi voor een biologisch groente- en fruitpakket.

Waarom kozen wij voor een groente- en fruitpakket?
Ik vond het jammer dat ik in de supermarkt maar een beperkte keuze aan groenten vond, terwijl er zoveel ander lekkers bestaat om mee te koken (al vind ik tegenwoordig precies al meer "verloren groenten" in de winkel). We wilden ook graag lokale gaan eten en meer de seizoenen volgen:  smaakloze tomaten in de winter of kartonnen sinaasappels in maart, dat vinden wij dus maar niks. En dan laat ik het onderwerp ecologische voetafdruk nog voor wat het is. Dus besloten we om de koe bij de horens te vatten en een groente- en fruitpakket te nemen. Dat van ons komt van bij De wassende maan, omdat ze bij ons in de straat een afhaalpunt hebben, maar overal in Vlaanderen zijn er voedselteams die gelijkaardige dingen doen.

De culinaire ontdekkingstocht
Ik moet bekennen dat het de eerste weken wel erg wennen is want ik had nog nooit van postelein of mizuna gehoord en kolen had ik niet meer gegeten sinds ik de deur van het ouderlijk huis achter me dicht trok. Maar nu, bijna drie jaar later, zijn we nog altijd erg enthousiast. Weg met de keuzestress want het groentepakket bepaalt wat we kunnen maken, maar het geeft genoeg keuzemogelijkheden om enkel te maken wat we lekker vingen. En er zit veel variatie in het pakket, waardoor het ook niet tegen begint te steken (ok, voor ons zit er wat te vaak sla in maar dat aten we daarvoor nooit wegens te snel verteerd. En mits dat in mijn kindertijd elke dag op de menu stond, ben ik dat echt beu gegeten. Maar gelukkig kan je er lekker soep mee maken :-) ). En de groenten en fruit hebben meer smaak én wij zijn blij dat we onze ecologische voetafdruk weer wat kleiner maken.

Eet de familie buitenmus dan volledig biologisch?
Bijlange niet! Alle extra groenten, fruit, melk, rijst,...is gewoon standaard supermarktkost. Wij zijn ecologisten van de pragmatische soort: waar kan graag, anders geen probleem. Mits ik grotendeels vegetarisch eet, eten we wel vaak vegetarische, en dus vaak biologische, boterhamsmeersels. En ik eet ook enkel biologisch vlees, 1 keer per week.Voor onze dochter kiezen we wel voor biologische poedermelk, vlees en, in een zeldzaam geval van tijdsgebrek of vakantie, krijgt ze biologische potjes groente- en fruitpap. Maar in de crèche eet ze niet biologisch en hier thuis ook echt niet altijd. In plaats van koekjesmeel kiezen we er wel voor om biogranenvlokken in haar fruitpap te doen. Maar dat is omdat we het absurd vinden dat je je kind geen koeken mag geven maar wel kilo's suiker in haar fruitpap draait. Niet dat we tegen suiker zijn hoor maar fruitpap is zoet genoeg en koeken zal ze later nog genoeg mogen eten ;-).

Als ze lacht...

Ik lees het met interesse en met gemengde gevoelens, wat er de laatste dagen verschijnt over hoe we als jonge mama's proberen om alle bordjes in de lucht te houden, en hoe dat bij de ene precies evidenter is dan bij de andere. En ik bewonder de eerlijkheid van vrouwen die er eerlijk voor uitkomen dat het hen (soms) niet lukt en dat ze zeer onaanvaarde ideeën hebben, zoals blij zijn als ze na een hectische dag de rust van de avond kunnen omarmen. Of dat ze alles willen: een uitdagende job én een kind én hobby's én een sociaal leven, al is dat voor mij een beetje te veel van het goede. Maar dat is heel persoonlijk. De ene haalt alle voldoening uit thuis blijven om zich toe te leggen op de kinderen, anderen halen zo veel energie uit hun job dat dat hen net een fantastische mama maakt. En wie ben ik om dat te beoordelen?

Maar wat ik denk van die roze wolk? Ondanks dat ik me de eerste dagen na de bevalling anders had voorgesteld, door complicaties van de bevalling, was ik op slag verkocht toen ze mijn dochter op mijn buik legden. Ik heb uren aan haar wiegje gestaan om gewoon naar haar te kijken, en zit nu nog vaak gewoon te kijken naar hoe ze speelt, lacht,.... Dus ja, ik ben een echt moederkloek, wat ik voor de bevalling niet verwacht had. Ik wist wel dat ik ons kindje doodgraag zou zien maar ik had nooit gedacht dat ik het zo fascinerend zou vinden om haar te zien evolueren. En uiteraard zitten wij ook wel eens met de handen in het haar, want het is hier soms echt ploeteren, maar zij is, samen met mijn lief, mijn roze wolk, de zonneschijn na de regen.

Goeiemorgen, morgen, goeiedag! #boostyourpositivity

Mijn ochtenden lijken op die van de meesten onder jullie. Om 6u15 gaat voor mij de wekker. Soms hoor ik ons meisje dan ook wakker worden, maar vaak zitten zij en mijn lief dan al aangekleed aan de ontbijttafel, met boterhammen en/of pap (havermoutpap of Brinta voor ons, en een flesje groeimelk voor onze dochter). Eerst knuffel ik onze dochter uitgebreid, daarna schuifel ik naar de badkamer. Douchen doe ik 's avonds en op dagen dat ik niet pendel, zodat ik me enkel nog aan moet kleden en mijn haar moet fatsoeneren. Daarna is het tijd voor ontbijt met de krant, terwijl ons dochtertje haar speelgoed over de keuken verdeelt en vaak komt flodderen. Niks leukers dus dan zo wakker worden :-). Ik smeer ook nog snel boterhammen voor 's middags en trek mijn schoenen alvast aan. Tegen 7 uur is het voor lief en dochter om te vertrekken dus help ik nog even met schoenen, jas en kinderwagen en na een dikke knuffel vertrekken zij richting crèche en werk. Ik smijt dan nog even al het speelgoed terug in de speelgoedbak, ruim de ontbijttafel op en om 7u15 vertrek ik richting station. Echt wakker worden doe ik de krant lezend op de trein. Nu de herfst weer in het land is, geniet ik onderweg ook van de mist over de velden en soms adembenemende roze luchten. Niet slecht om de werkdag mee te beginnen!

Wat is het hier stil....

Hé buitenmus, wordt daar nog genaaid? En hoe zit het met de moestuin? 

Over de moestuin kan ik kort zijn: het eerste jaar smulden vooral de slakken van onze groenten. Onze oogst bleef beperkt tot wat radijzen, wortelen en pompoenen. Vorig jaar was ik zwanger, en had ik al vrij snel een zere buik als ik bukte, dus lieten we de moestuin voor wat die was. En dit jaar...wel daar hebben we met een kleine meid in huis geen tijd voor. Gelukkig heeft het gras het perceeltje terug overgenomen.

En het naaien? Ook daar komt er niks meer van in huis. Ik maakte voor de geboorte een wikkelslaapzakje voor de baby in wording. Maar na de geboorte bleek ze met haar wasbare luierpoep niet in het het slaapzakje, dus dat verhuisde meteen naar de zolder. En ik maakte een berg wasbare doekjes voor de billen maar daarvoor moest alleen de rand omgezoomd worden. 

Maar er wordt hier wel gehaakt tegenwoordig: een dekentje voor ons dochtertje. Het gaat wel een pak trager dan gehoopt maar hier alvast een voorproefje: 

En voor mijn neefje haakte in een klein mutsje:

En ja, u las het goed: vorig jaar werd ik de overgelukkige mama van een lief klein meisje. Begin deze week werd ze 1 jaar. Wat gaat dat snel! Ze kruipt als geen ander, trekt zich aan alles op en wandelt enthousiast met stoelen, speelgoedbakken en haar loopwagentje ons huis rond. En ze tatert erop los. Ze zegt al een tijdje "dada" en "tut" en eergisteren zei ze voor het eerst "papa" tegen mijn lief. Ongelooflijk schattig! Jep, na een jaar ben ik alleen maar verliefder op die kleine meid van ons!

En wat nu met die blog? Wel, ik hoop stilaan toch weer wat vaker mijn naaimachine boven te kunnen halen want ideeën en stofjes genoeg! Wordt dus hopelijk snel vervolgd!