Start to run

Deze zomer ga ik mijn eerste echte sportieve uitdaging ooit aan: beginnen lopen. Mits half Vlaanderen met Start to run de loopkriebels gekregen heeft, leek me dat wel een goede manier om deze onsportieve buitenmus in beweging te krijgen.

De uitdaging begon al voor de eerste looppassen. Want ik heb al jaren niet meer gesport, dus is hier in huis geen sportkledij te vinden. Dus startte het avontuur in de sportwinkel, op zoek naar loopschoenen. Ik legde me al snel bij neer dat het een flashy exemplaar zou worden want in de winkel was niks neutraals te vinden. Na veel passen, werden het deze:

Ik smeet ook nog loopkousjes, een loopzakje en het minst korte sportshortje in mijn mandje en kocht me ook nog een hartslagmeter. Ten slotte zette ik ook nog een start to run-app op mijn gsm en dan kon het avontuur beginnen!

3 weken geleden was het dan zo ver: de eerste les. Daarvoor trok ik, op advies van mijn lief, naar de Finse piste hier in het dorp. Dat is naar het schijnt ergonomisch beter en het maakt niet uit hoe veel meter ik loop want ik moet nooit ver wandelen naar mijn fiets.

Bij de eerste wandelminuut kreeg ik al advies van een ervaren loper: niet te snel willen gaan in het begin, anders zou ik het waarschijnlijk snel weer opgeven. En dat is natuurlijk niet de bedoeling. Dus volgde ik zijn advies en liep de rest van de les nog wat trager. De eerste les was uiteraard zwaar. De twee laatste loopstukjes kon ik alleen maar denken "hopelijk is het snel gedaan", maar ik ga ervan uit dat elke startende loper daar last van heeft. Maar ik heb het toch maar uitgelopen en ik moet bekennen dat ik erg trots was op mezelf.

Sindsdien ga ik elke maandag en vrijdag lopen. En elke keer heb ik er meer plezier in en gaat het beter. Het is ook fijn om een half uurtje enkel te focussen op mijn hartslag en loopritme. En mits ik rond een vijver loop, kan ik ondertussen genieten van bloeiende waterlelies, eenden, ganzen, vlinders,... Kortom: twee keer per week trek ik met plezier mijn loopschoenen aan en geniet van de natuur en van de beweging.

Een zomerse uitdaging

Ik weet niet hoe dat bij jullie zit, maar aan het einde van de zomer zit ik altijd nog met een halfvolle bus zonnecrème. En ik vind dat altijd zo'n zonde, want het jaar daarop moet die toch de vuilbak in, wegens niet meer effectief genoeg. Maar dit jaar wil ik daar toch eens verandering in brengen, dus ga ik voor de uitdaging om die bus eens helemaal leeg te smeren. Nu nog hopen dat de zon wat mee wil werken....

Het geluk zit in de kleine dingen (5)

Soms kan geluk heel simpel zijn:
 

Het geluk zit in de kleine dingen (4)

Afwassen, dat is het enige huishoudelijke taakje waar ik echt een hekel aan heb. Maar met het voornemen om hier ooit een keer ons huis, en dus de keuken, te verbouwen gingen we nog wel een paar jaar gewoon afwassen. Maar toen kwam ons klein meisje en ontdekten we dat, met een kindje in huis, elk taakje dat wegvalt een groot verschil maakt. Dus: enter de vaatwasmachine! Het was heel wat werk om de vaatwas geïnstalleerd te krijgen want er was niks voor voorzien in onze huidige keuken. Maar een kleiner model dat op de plaats van een kast paste en een handige papa losten dat probleem op.
Sinds vorige week verdwijnen alle borden, tassen, bestek,... na het eten netjes in de machine en met een druk op de knop en wat wachten is alles terug proper. Hier zit een zeer contente buitenmus!

Het geluk zit in de kleine dingen (3)

Vorig weekend trokken we op familieweekend, als verrassing voor mijn jarige vader. En wat heb ik daarvan genoten! Nog eens echt tijd om bij te babbelen, een spel te spelen, mijn neefjes en nichtjes nog eens te zien, genieten van een wandeling in een erg mooi natuurgebied, veel te veel te eten (traditie bij ons in de familie...),...

En onze kleine meid had ook de tijd van haar leven en heeft echt alles gegeven, heel hard gespeeld, voor het eerst groenten uit het vuistje gegeten en mee gesmuld van de ratatouille,... 's Nachts heeft ze heel hard en luid gedroomd, waardoor ze iedereen wakker gemaakt heeft, maar gelukkig heeft iedereen kinderen, dus is het haar vergeven :-).

Zondagavond kroop ik moe maar heel tevreden in mijn bed en ik weet dat we hier allemaal nog lang van kunnen nagenieten.

Vandaag staat de wereld weer even stil

Soms schieten alle woorden tekort, is het onrecht te groot voor woorden. Vanavond pak ik mijn allerliefsten nog eens extra goed vast en zeg ik nog een keertje vaker dan gewoonlijk hoe graag ik hen zie. En ondertussen bloedt mijn hart....

Een sportieve uitdaging

Sport en ik, dat is al sinds de lagere school een waar drama. Ik ben ontelbare keren met de fiets gevallen, bij balsporten knalde ik de bal gegarandeerd tegen mijn neus i.p.v. over het net en toestelturnen stond garant voor onverklaarbare bewegingen en valpartijen. Kortom: ik was content dat LO op de hogeschool geen vak meer was.

Maar een beetje beweging zou me wel goed doen, dus ging ik op zoek naar een sport. Helaas is het zwembad hier alleen vroeg 's ochtends open en tijdens de avondrush, dus dat is geen optie. Lopen is met mijn knieën geen optie en in een fitnesszaal zie ik me helemaal niet. Dus viel mijn oog op yogalessen bij ons in de buurt. Een paar jaar geleden deed ik af en toe tijdens de middagpauze yoga, gegeven door een kwieke 80-er, en dat beviel me wel. Al was het, wegens gebrekkige kennis van ledematen in het Frans, niet ontspannend. En toen mijn yogamaatje liever ging lopen, haakte ik af. Dus tijd om yoga een tweede kans te geven.

Dinsdag was het zover: de eerste yogales. Met een handdoek en gekleed in een niet flaterende joggingbroek trok ik naar het lokale cvo voor rek- en strekoefeningen. Al was dat mijn eerste misvatting. Alle bewegingen in yoga zijn traag, om te voorkomen dat je je blesseert. Dus toch geen sportieve uitdaging, maar wel wat beweging voor mijn stramme lijf.

De eerste les ging er vrij kalm aan toe. Eerst kregen we wat algemene uitleg over yoga, dan was het tijd voor oefeningen. Voor de kenners: hond, kat, halve sprinkhaan,.... en voor ik het wist mochten we ons al op ons matje leggen voor relaxatie: zalig uitrusten na de inspanning, terwijl we nog wat uitleg kregen over de onderste chakra (al is dat net iets minder mijn ding).

Maar wat vond ik er nu van? Ik heb er van genoten. De oefeningen waren heel haalbaar, al voel ik wel dat mijn lijf heel stram is van veel stil te zitten. Dus best wel goed om een keer per week mijn spieren eens uit te dagen, zonder te willen overdrijven. En daar is yoga precies ideaal voor. Dus een goed begin voor een iets sportiever leven. Nu nog de stijfheid uit mijn benen krijgen ;-)

Het geluk zit in de kleine dingen (2)

Ons  meisje is een goede slaper. Rond 6 maanden sliep ze door, op 8 maanden werd ze te groot voor haar wiegje en verhuisde ze naar haar eigen kamer. Even wennen voor mij, maar kleine meisjes worden groot en verdienen een eigen plekje. Sindsdien geniet ik volop van de paar minuten kijken naar ons slapende wondertje voor ik zelf onder de wol kruip.

Maar om de paar weken wordt ze plots 's nachts luid wenend wakker en heeft ze nood aan mama- en papatijd. Dan krijgen we ze enkel getroost als we haar uit haar bedje halen en wiegen. Dan legt ze haar hoofdje op je borst en geniet van de aanraking. Maar die nachten wil ze niet terug in haar eigen bed. Als we dat proberen, dan begint ze terug hartverscheurend te huilen. Die nachten mag ze terug bij ons in bed en slaapt ze tussen ons. En stiekem vind ik dat zalig: haar zachte ademhaling horen, haar dicht tegen mij voelen kruipen, haar gefrul met haar knuffel zien, een handje in je gezicht en een stralende lach als ze me wakker maakt om op te staan.

Het geluk zit in de kleine dingen

Ik realiseer me steeds vaker dat het geluk voor mij, meestal, in de kleine dingen zit. En dus wil ik die geluksmomenten graag een plekje geven op mijn blog.

Ik ben, sinds mijn kindertijd, verslingerd aan boeken. En die liefde wil ik graag doorgeven aan mijn dochter. Of beter gezegd: ik wil haar graag de mogelijkheid geven om boeken te ontdekken, en dan moet ze zelf maar zien of het haar iets zegt. En op dit moment vindt ze boekjes wel interessant. We hebben de prentenboeken onderaan in de boekenkast gezet zodat ze er zelf bij kan, en ze komt regelmatig met een boekje naar ons om samen te lezen.

Dus hebben wij even geluk dat onze bibliotheek mee doet met het project boekbaby's. We kregen bij het vorige bezoek aan Kind & Gezin een bon voor 2 boekjes, die we in de bibliotheek op mochten halen. Dat kon ik natuurlijk niet laten liggen!

En het zien er echt fijne boeken uit, geschikt voor haar leeftijd: "Dag boek" van Ingrid Godon en "Piep! Allemaal dieren" van Fleur Van der Wiel. Ik kan niet wachten om ze dit weekend met onze kleine meid te ontdekken!

Wensen voor 2016

Laat me starten met jullie allemaal een ontzettend fijn 2016 te wensen! Dat je goede voornemens haalbaar mogen blijken, dat je mooie herinneringen mag verzamelen en je een zalig zorgeloos jaar tegemoet mag gaan, in goede gezondheid.

Naar goede gewoonte begon ik het jaar weer zonder goede voornemens. Ik merk namelijk dat het vaker sporten, kordater opruimen of minder snoepen bij mij eind januari altijd al misgelopen is, dus sinds een paar jaren pas ik voor lijstjes met to do's voor mezelf. En gedurende het jaar ontstaan sowieso weer tal van goede voornemens, dus geen gebrek aan ideeën om aan mezelf te werken.

Maar dit jaar wil ik, met het begin van het jaar, toch nadenken over wat 2016 me kan brengen. Of beter gezegd: wat ik wil dat het me brengt.

Dit wens ik mezelf toe:

• Rust in lijf en leven
• Tijd voor uitstapjes met het gezin en met het lief. En een paar zalige weken kamperen in de zomer (tips voor bestemmingen zijn altijd welkom!)
• Veel goede romans
  Vorig jaar begon ik in heel wat boeken, maar haakte ik meestal af wegens saai, slecht geschreven, niet mijn ding,... Hopelijk ontdek ik dit jaar weer een paar pareltjes en een paar boeken die ik niet aan de kant kan leggen.
• Zalig fietsweer
• Tijd om wat vaker achter mijn naaimachine te gaan zitten
• Inspiratie om mijn blog wat levendiger te houden
• En ten slotte een hoofd vol ideeën voor allerhande projectjes en plannen

Wensen genoeg dus, nu nog duimen dat ze allemaal uit komen!