Leven in tijden van corona (2)

De weken in corona lock down lijken stilaan in elkaar over te vloeien. Ik weet nog, ongeveer, welke dag van de week het is maar om te weten de hoeveelste het is moet ik op een kalender kijken. Het is een heel ontregelende periode, vind ik, maar ook nu omarm ik mijn geluk:

- Kleine mus genoot, na die ene dag regen, van de plassenwandeling: laarzen, regenjas en regenbroek aan en zo hard mogen springen als ze wilde :-)
- We hielden een zoommeeting met de les patroontekenen :-) Even checken hoe het met iedereen gaat deed deugd. Vandaag viel er een stuk cursus in de digitale brievenbus, en ik maak ook werk van vragen over mouwmanchetten want ik zit vast.
- De midweek verlof van de paasvakantie werd verzet naar de herfstvakantie, iets fijns om naar uit te kijken. Hopelijk mogen we dan gewoon weer onbezorgd ravotten.
- Mijn metekind verjaarde en helaas kan ik dat niet met haar vieren. Jarig zijn op je 6 is super belangrijk dus stuurde ik haar cadeautje op met de post.
- Ik kreeg een tijdje terug een tekenboek van een vriendin, maar om de een of andere reden bleef hij in de kast staan. Ik tekende, in les 1 mijn eerste kopjes en ik kijk al uit naar meer!
- Kleine mus wilde graag mee gaan lopen, dus trokken we allebei loopschoenen aan voor een rondje langs de velden.
- De bbq werd, voor het eerst sinds lang, nog eens boven gehaald. Mmmmmm
- Ik liep vandaag een half uur aan een stuk, 4,59 km, en ik ben heel trots op mezelf!

Observaties tijdens de coronaperiode:
- Ik heb in jaren niet zo weinig gelezen. Ik kan me precies niet focussen op een iets diepgaander verhaal. Ik hou het maar even bij ontspannende boeken.
- Hoe langer de crisis duurt, hoe lastiger ik het vind om mentaal rust te vinden. Periodes tussen veiligheidsraden door dwarrelt het stof neer en lijk ik mijn draai weer te vinden. Maar bij aankondigingen van veranderingen steekt de storm in mezelf weer op en is het hek weer van de dam. Een onduidelijke risicogroep zijn is lastig omdat duidelijke info ontbreekt. Gelukkig moet ik binnen 1,5 week op controle bij de neuroloog en hopelijk krijg ik daar wat meer zicht op mijn toestand. Want nu ben ik streng, ga ik enkel naar plekken waar bijna niemand komt maar ik weet niet of dat wel nodig is.

Leven in tijden van corona

Het coronavirus raast al een tijdje over de wereld. De verschrikkingen waar ik over lees en hoor vervullen me met angst, terwijl het ook heel onwezenlijk aanvoelt. Nooit gedacht dat een pandemie in onze tijd, in ons verwesterd land met hygiëne, medische zorg,... nog zou voorkomen. Blijkbaar had ik dat helemaal mis: het virus kan nu vrijelijk reizen over onze planeet, succesvoller dan ooit. Het leven ligt hier al een aantal weken stil. Ik zette mezelf al een week eerder in quarantaine, dus ik zie al 5 weken geen winkel, bakker,... meer. Als ik naar buiten ga lopen of fietsen is het tussen de velden waar bijna niemand komt. Ik woon net in een verlaten dorp, zo voelt het toch als alle normale dingen weg vallen. Want wegens ziekte werk ik sowieso niet (MS, remember?), yoga, kine en de cursus patroontekenen vielen weg en ik spaar al mijn energie om mijn deel van de dag voor kleine mus te zorgen zodat mijn lief toch een paar uur per dag ongestoord kan werken. Mijn zorgvuldig evenwicht tussen rust en actie is dus helemaal door elkaar gegooid. Ik doe veel meer dan ik normaal doe en wat ik gewoonlijk op mij neem, laat ik dus. Kortom: niks voelt nog gewoon aan, een nieuw evenwicht drong zich op. Maar hey, iedereen zit in dezelfde miserie en zolang hier niemand ziek is, is dit gewoon een vreemde periode en passen we ons wel aan. En het mooie weer maakt wat mij betreft echt heel veel goed. Maar er zijn natuurlijk ook nog een hoop fijne bijkomstigheden in deze coronatijden:

- Kleine mus die nog steeds heel vrolijk de dagen voorbij laat glijden. Ze lijkt het allemaal wel leuk te vinden: veel tijd met mama en papa, wat hangen in de hangmat, hele dagen je goesting doen en af en toe eens een effort voor school. Benieuwd voor volgende week, wanneer ze 2 keer per dag een half uurtje tijd met haar juf heeft.
- Voor een vijfjarige zijn een hangmat, een trampoline en water, om wat in te zitten of in te springen, genoeg voor uren speelplezier.
- Het mooie weer was ideaal om zomerbloemen te planten. Ik ben benieuwd hoe ons perkje er binnen een maand uit zal zien:

 - Ik installeerde een app om planten te herkennen, dus kunnen we nu op planten- en bloemenjacht wanneer we naar buiten gaan.
 - Bij de bibliotheek organiseren ze nu een ophaaldienst, waardoor ik deze week nieuw leesvoer kreeg.
- De leesclub ging virtueel: vreemd, ik voelde me wat onwennig maar het was toch fijn.
- Aquarelpotloden krijgen voor mijn verjaardag :-)