Over mij

zondag 30 mei 2021

Uitmesten

De zolder, hier is dat een vergaarbak van alles dat we nog dachten bij te willen houden en daar dan boven stof mag verzamelen. Ik woon hier nu 9 jaar, wat betekent dat die spullen daar dus ook al zo lang staan. En mijn lief woont hier al langer, dus ook zijn spullen staan daar vergeten te worden. Dus was het toch eens tijd om al die spullen te triĆ«ren. Wat je niet gemist hebt, heb je meestal niet meer nodig. En die dubbele huisraad, die is ondertussen ook te stoffig of oud geworden om nog bij te houden. Dus mestte ik de laatste dagen een hoop dozen uit. Het meeste mocht gewoon naar het containerpark want ook plastiek,... vergaat na een aantal jaren. Of we kregen het derdehands en dat kan echt niet nog een rondje mee. Een paar spullen kunnen nog wel een tweede leven krijgen, zeker als ik eens aan de boekenkast begin. Die jeugdboeken die ik vandaag herontdekte, die mogen wel nog blijven. Ik las er al een paar met kleine mus, ze blijven leuk. Ik hoop wel van een deel van mijn boeken voor volwassenen afstand te kunnen doen, het voelt toch te hard als huisvulling. En ik ben niet echt een herlezer dus ze staan echt gewoon te verstoffen boven en daar heeft niemand wat aan.  Al merk ik dat ik dat gewoon moeilijk vind, ik heb nogal een sentimentele band met mijn boeken. Tussen alle spullen verzamelde ik wel al minstens 1 grote doos met herinneringen waar ik nog geen afstand van kan doen en dat vind ik dik ok. Binnen 10 jaar bekijk ik die dan wel nog eens, herinneringen ophalen al lang verloren tijden is altijd fijn.

donderdag 27 mei 2021

Zon zon zon!

Ahahah, ik zit hier op ons terras met de krant en een koffie te genieten van de zon die op mijn rug schijnt. Zalig, na al die regendagen. 

woensdag 26 mei 2021

Het kabbelende leven

Het leven kabbelt hier in coronatijden. Kleine mus gaat gewoon naar school en haar hobby, verder is het kalm ten huize buitenmus. Meneer mus werkt nog gewoon voltijds thuis, misschien mag die in de zomer 1 dag per week terug naar kantoor, maar dat zien we dan wel. Vanaf volgende week mag ik wel weer wekelijk naar de les patroon tekenen, wat ik erg fijn vind. De yoga, dat ligt me toch echt niet online. Ik merk dat ik steeds vaker te veel uitvluchten vind, al deed ik maar 1 keer niet mee omdat ik me ziek voelde. En al dat regenweer, ik moet bekennen dat het op mijn gemoed werkt en ik echt niet buiten kom.

Dus neem ik hier mijn klein gelukjesrubriek terug op:
- Ik ben trots op mezelf omdat ik in plaats van me nog een dag te ergeren het smeermiddel nam en de piepende deur aanpakte.
- Op mijn eigen tempo werk ik hard aan mijn collectie voor de cursus patroontekenen. Mijn broek en blouse zijn bijna af, mijn vest krijgt ook vorm.
- Ik nam het lopen weer op. Dinsdag en vrijdag trek ik mijn loopschoenen aan, behalve als de weergoden er een stokje voor steken.
- Ik kreeg mijn coronavaccins al. Met dikke dank u aan mijn huisarts die me op de reservelijst zette en aan het vaccinatiecentrum dat me in april belde omdat er spuitjes over waren. Nu durf ik terug onder de mensen te komen. 
- Door de grotere buitenbubbel en en bovengenoemde prik kon ik eind april ook naar het verjaardagsfeest van mijn metekind. En daar ben ik super blij om.
- Ik besef dat vakantie een luxe is dus kus ik mijn handjes dat we een weekendje naar het mooie Limburg konden gaan. We pakten onze spullen, haalden kleine mus van school en vertrokken richting het oosten van ons land. We pikten onderweg ook mijn metekind op zodat ik eens echt tijd had voor haar. De weergoden waren ons goed gezind, de meisjes kwamen heel goed overeen en het was gewoon een zalig weekendje.
- De naaiplannen borrelen in mijn hoofd, ik heb echt zin om veel te blijven naaien Het geeft me energie en goesting.

maandag 24 mei 2021

Meer rust in huis

Mijn lief werkt ondertussen al meer dan een jaar thuis, in de woonkamer. En waar hij vroeger maar af en toe moest bellen, heeft hij nu heel veel meetings. Vroeger keek ik die uren dan zonder geluid tv, maar nu hij zoveel moet bespreken, vind ik dat wat lastig. Ik merkte dat ik daar heel moe werd van word want ik registreer die gesprekken toch. De laatste maanden zat ik daarom veel in de keuken maar de zetel is toch fijner. Daarnaast luister ik ook graag naar podcasts en met de zomer in aantocht wil ik dat ook buiten kunnen doen, zonder de buren te storen. Dus besloot ik om op zoek te gaan naar een hoofdtelefoon. Hij moet werken op bluetooth maar ook met een draad zodat ik die ook aan de versterker van de tv kan aansluiten. Ik keek wel even hoe ik dat ook via Bluetooth kon doen maar het leek me te veel gedoe, mits het geluid synchroon moet zijn en in de winkel waren ze er niet van overtuigd dat dat ook effectief zou werken. En ik wilde er ook niet te veel geld aan uitgeven. Al snel wees mijn lief me erop dat noise cancelling toch wel interessant zou zijn, dan hoorde ik hem nog minder praten en krijg ik minder input, wat voor een hoogsensitieve mens met een ziekte waardoor je minder prikkels kan verwerken wel goed zou zijn. Dus begaf ik me in die gigantische poel van informatie, het internet genaamd. En daar kan een mens behoorlijk verloren lopen. Dus trok ik na een tijdje maar naar de winkel, met mijn weloverwogen keuze. Maar wat zat dat ding vreselijk! Dus opnieuw zoeken en afwegen en elders gaan kijken. Met corona mag je bijna nergens passen maar de medewerker daar vertelde me al snel dat het model dat ik op het oog had helemaal niet geschikt was voor wat ik ermee wilde doen. Bon, op zoek dan maar naar de hoofdtelefoon die ze me daar aanraadden. Maar die zat dan weer slecht, te veel druk op mijn hoofd en dat zie ik me niet veel dragen. Uiteindelijk vond ik er toch een, met noise cancelling, iets boven mijn budget maar wel ok en hij zat ook nog goed. Ik ben benieuwd, hij arriveert hier morgen. 

donderdag 20 mei 2021

Vrolijke tuin

 

Een tijd vergeten in een doos, nu vrolijk wapperend in de tuin

dinsdag 18 mei 2021

Maai mei toch maar wel

Knack doet dit jaar een campagne, Maai mei niet. Het tijdschrift roept op om, in mei, je gazon niet af te rijden maar de bloemen de kans te geven om te bloeien. 'Goed plan!' dacht ik. Ik wil de bijen, vlinders,... alle kans geven. Maar ik ging vorig najaar al voor bijna niet maaien want het gras had heel hard afgezien van de hitte want ik sproei niet in de zomer. En we moeten daar eerlijk in zijn, het ging er hier echt over. Ik heb het daarnet even gecontroleerd voor u, op sommige plekken was het gras meer dan kniehoog, en dat voor een tuin van een rijhuis. Die planten hebben met de regen een groeispurt ingezet, dus ik kan het daar ook proberen te steken, maar het had te lang zijn gang mogen gaan. Het was te lang. Mits de voorspelde regen vandaag weg bleef, haalde ik de grasmachine van stal, zette hem in hoogste stand en vloog erin. Het voordeel van lang niet maaien? De bak zit nooit vol. Het nadeel? Ik zal binnenkort het opgedroogde gras van de gazon moeten halen. Maar nu kan ons pelouseke er weer even tegen en kunnen wij weer beter ravotten in de tuin.