Over mij

donderdag 31 december 2020

2020 was...

2020 was...

- Ik las minder en anders dan normaal. Ik kon me niet concentreren op het serieuzere werk, chicklits is wel eens leuk voor af en toe maar ik ben altijd wat teleurgesteld in de ontknoping. Maar met Een lied voor Achilles van Madeline Miller sloot ik het jaar wel in schoonheid af.
- Ik zat terug heel regelmatig aan de naaimachine. Ik maakte truien, T-shirts, een rokje en véél mondmaskers. Er passeerden ook een paar passtukken voor het patroontekenen onder de machine en wat verstelwerk.
- Normaal zetten we de kerstboom na sinterklaas. Dit jaar zwichtten we al in de herfstvakantie voor de vraag van kleine mus. We kunnen wel wat extra gezelligheid gebruiken.
- We wandelden veel, vaak hetzelfde stukje. Het leuke daaraan is dat je de seizoenen echt het landschap ziet veranderen. Op een van onze vaste tripjes groeven ze de salamanderpoelen onlangs ook helemaal uit, dus hebben we weer een reden om daar regelmatig naartoe te gaan.
- Wegens gesloten winkels en mijn verbod op openbaar vervoer kocht ik zowat alles online. Mijn ecologisch hart vond dat niet fijn maar af en toe heeft een mens iets nodig. Het leek alsof ik veel meer kocht dan anders, maar waarschijnlijk valt het me nu gewoon meer op.
- Mits reis gaan er niet in zat en we bijna geen mensen konden zien, namen we een abonnement op de dierentuin. Het is wel een uur rijden naar Plankendael, dus we gaan niet voor even, maar we gingen toch al 3 keer dieren bewonderen, tot de dierentuinen sloten.
-Dit jaar moet/mag ik voor de cursus patroontekenen mijn eigen collectie van 4 kledingstukken ontwerpen en maken. Het idee van het vestje zit al in mijn hoofd, een broek en bloes wil ik ook maken en het vierde stuk, dat weet ik nog niet. In juni moet alles af zijn, ik heb nog tijd om de ideeën te laten rijpen.
- Kleine mus zit in het eerste leerjaar, er gaat een heel nieuwe wereld open, voor ons allemaal. Ik vind het heel fascinerend om te zien hoe snel ze leert lezen.
- Kleine mus startte in de jeugdbeweging, elke week komt ze smerig maar voldaan naar huis :-).
- Ik schreef me, na veel twijfelen, in voor de cursus 30 days of morning pages. Misschien schrijf ik daar nog wel eens een stukje over. Ik ben 10 dagen ver, na de kerstvakantie doe ik verder.
- De laatste weken van 2020 bleken in teken te staan van doktersbezoekjes. Niks ernstigs maar fijn is anders. Net voor het einde van het jaar ging ik nog onder de MRIscanner, begin januari ken ik de uitslag en moet er bekeken worden of de medicatie voldoende is. IIk probeer er nog niet teveel mee bezig te zijn maar het zijn toch altijd spannende dagen.
- Ik wil er niet te veel woorden aan vuilmaken, maar laten we hopen dat corona volgend voorjaar stopt met stokken in onze wielen te steken, ik mis mijn familie, vrienden en gewoon onbezorgd naar buiten gaan.

zaterdag 26 december 2020

Cadeautjesjacht

De traditionele feestjes met veel te veel eten, gezelschapspelletjes en tijd voor elkaar terwijl de kinderen boven het kot op stelten zetten, dat zit er dit jaar niet in. Maar we hebben ons voorgenomen om het met zijn drieën te vieren, kerst en nieuwjaar. Het zal hier dus toch niet ontbreken aan hapjes en lekkers. Maar het is niet omdat we het niet nu met iedereen kunnen vieren dat er geen cadeautjes gekocht worden. Dus de jacht is geopend!

Wat ik graag onder de boom wil vinden
Ik weet alvast al wat ik ga vragen voor onder de kerstboom: een deftige vulpen. Met de cursus 30 days of morning pages maakt dat ik terug veel meer schrijf en eigenlijk vind ik een vulpen daar wel fijn voor. Mijn huidige lekt erg dus vraag ik me een mooi exemplaar, dat hopelijk met mij oud kan worden :-)




Cadeautjes voor mijn liefsten
Spelletjes, dat doen we hier in huis allemaal graag. Dus dit jaar liggen er weer een paar onder de kerstboom. Kleine mus krijgt onderstaand spel. We leenden dit al eens in de bib, en het beviel haar toen wel. Het is ook een spel dat we nog jaren kunnen spelen waardoor de speldynamiek voor ons als volwassenen ook wat leuker is.
Mijn lief zocht zijn cadeautjes zelf en koos voor Splendor (ok, ook omdat ik dat spel leuk vind want dat kan ik hier nog winnen ;-).

En er komt ook nog een onbekend maar heel populair topspel van onder de boom vandaan: Everdell. Ik dacht dat ik de enige was die voor schattigheid zwichtte maar dit wordt toch echt het meest cute spel in de kast:




En bij deze zullen we in de vakantie wat kasten moeten herorganiseren zodat die nieuwe aanwinsten er ook in passen.

Jongste metekind
Voor mijn jongste metekind vond ik mijn inspiratie bij de podcast van stripwinkel Mekanik strip. Vroeger ging ik daar regelmatig naartoe voor cadeautjes, nu woon ik te ver maar luister ik er met veel plezier naar, op zoek naar ideetjes. Deze maand deden ze een special rond strips voor kinderen, wat natuurlijk goed getimed is want ik ben natuurlijk op zoek naar inspiratie. Zo ontdekte ik nu de reeks De muziekdoos. Een meisje erft de muziekdoos van haar overleden mama. Op een dag ontdekt ze een klein meisje in de muziekdoos, die haar om hulp vraagt. Ze kruipt in de muziekdoos en komt in het wonderlijke maar gevaarlijke Pandoria, waar ze allerlei avonturen beleeft. Mooi getekend, spannend,...

Alvast eentje voor later
In april verjaart ons neefje. In de podcast van mekanik vond ik ook voor hem het perfecte cadeautje: een strip over een jongetje dat naar een toverschool gaat en daar wezens moet tevoorschijn toveren. Maar helaas ontbreekt het talent, hij geraakt niet verder dan een kakje dat naar aardbeien ruikt. Gelukkig vallen daar heel wat avonturen mee te beleven. Update: ik las de strips met kleine mus. Ik heb behoorlijk gelachen maar ik weet nog niet of ik ze wel aan mijn zus durf geven: pipistool, als superkrachten mensen dikke botsten geven,... Ik ga me nog even bezinnen. 



maandag 14 december 2020

Spannende dingen in tijden van corona

Kleine mus heeft, ondanks poetsen en flossen, veel gaatjes in haar tanden. Het eerste gaatje vullen veroorzaakte hier een trauma (de tandarts deed het zonder verdoving, geen succes bij onze meid). 

Om nog meer miserie te voorkomen, besliste een gespecialiseerde kindertandarts om de rest onder narcose te vullen zodat ze hopelijk uit haar angst kan groeien. Dus startten we woensdag met een overleg met de anesthesist maar een coronatest, dat was toch noodzakelijk. Dus zaterdag passeerden we, succesvol, langs het testcentrum van UZ Gent. De test was negatief dus mochten we vandaag langs de dagkliniek. Met een zak vol bezigheden, voor het geval we lang moesten wachten, trokken we naar het ziekenhuis. Kleine mus moest nuchter zijn maar maakte daar weinig spel van. We kochten een leuk tijdschrift en hielden ons daar wat mee bezig tot we vrij snel richting operatiekwartier moesten. Daar wachtten we, met Farmville, tot het de beurt was aan kleine mus. Zoals verwacht had onze kleine meid het toch even lastig toen ze het masker met lachgas bovenhaalden. Ze dacht dat echt niet zitten maar gelukkig waren ze daar kordaat en efficiënt dus was ze snel onder narcose. Voor mij volgde dan 2 uur pure zenuwen, tot ze me naar de ontwaakzaal brachten. Kleine mus was nog in slaap maar werd al snel wakker. Saai vond ze het daar, mochten we nog niet naar huis? Dat klonk goed! We bleven daar nog een tijdje en mochten dan naar de kamer om iets te drinken en eten. Dat ging allemaal vlot dus tegen 16 uur mochten we weer naar huis. 7 gaatjes gevuld, 1 tand getrokken en hopelijk zijn we er nu een hele tijd vanaf en verdwijnt de tandartsangst.